Infografika
Między obniżeniem nastroju a depresją
O ile depresja to choroba wymagająca leczenia, o tyle chandra czy obniżony nastrój to stany, które uznać należy za normalne. Jak rozróżnić te stany?
mgr Beata Stelmaszczyk-Pustelnik
W dzisiejszych czasach możemy czasami mieć poczucie, że trzeba być zawsze zadowolonym i szczęśliwym.
Tymczasem wszystkie emocje - te przyjemne i te nieprzyjemne są potrzebne.
Jesteśmy ludźmi - to normalne, że czasami jest nam smutno, odczuwamy lęk, czy się złościmy.
Nie każdy smutek jest depresją! Depresja jest chorobą – pacjent musi spełnić jej kryteria
Depresja
Niepokojące objawy mogące oznaczać depresję:
- stale obniżony nastrój > 2 tygodni,
- brak uchwytnego powodu obniżonego nastroju,
- występowanie zobojętnienia, braku motywacji,
- nadmierna senność lub bezsenność,
- brak odczuwania przyjemności,
- trudności w podejmowaniu decyzji,
- chęć izolowania się od ludzi,
- niska samoocena,
- brak wiary w możliwość zmiany,
- widzenie przyszłości w czarnych barwach,
- nieadekwatne poczucie winy,
- myśli samobójcze.
Zaburzenia adaptacyjne
Objawy podobne do depresji, ale:
- pogorszenie stanu psychicznego jednoznacznie powiązane jest z trudnymi wydarzeniami w życiu pacjenta, z którymi ludzie co do zasady sobie radzą (np. rozwód, utrata pracy itd.),
- pacjent wie, że jeżeli przestanie działać czynnik stresogenny wszystko wróci do normy,
- nastrój jest bardziej zmienny niż w depresji – nie cały czas obniżony.
Depresja
endogenna wynikająca z hormonalnych zaburzeń mózgu
reaktywna może zaczynać się od zaburzeń adaptacyjnych w wyniku trudnej sytuacji życiowej
Epizody depresji
łagodny
umiarkowany
ciężki
Depresja nawracająca
mówimy o niej wtedy, kiedy nie kończy się na jednym epizodzie, tylko one nawracają.
Depresja maskowana
choroba kryje się najczęściej pod postacią objawów somatycznych (np. bóle głowy, napięcie mięśni).
U nastolatków depresja może objawiać się:
problemami z nauką
złością
drażliwością
Na szczęście coraz więcej osób szuka pomocy
Poradnia Zdrowia Psychicznego (NFZ) – psychiatra skierowanie do psychologa, albo psychoterapeuty
prywatne gabinety psychiatryczne, psychologiczne
zgłoszenie się na izbę przyjęć lub wezwanie karetki (przy bardzo nasilonych objawach – myślach samobójczych)
Nie mów osobie z depresją "weź się w garść" – to tak nie działa!
Pamiętaj! Zachowania osoby z depresją (izolowanie się, brak energii) nie wynikają z jej złej woli - to objawy choroby.
Depresję można wyleczyć
Najskuteczniejsze jest stosowanie zaleconej przez psychiatrę farmakoterapii i jednocześnie psychoterapii.
Leczenie powinno trwać od 6 do 9 miesięcy od poprawy klinicznej. Ale każdy jest inny więc, tak naprawdę to zależy od pacjenta.
Zobacz również:
